Buurman gaat weer Pleerolwerpen

Het nieuwe voetbalseizoen staat voor Helmond Sport op het punt om écht te beginnen. Vrijdag starten de Helmonders met een thuiswedstrijd tegen M.V.V.. Eigenlijk ben ik zelf nog niet helemaal klaar voor een nieuw seizoen. Ik moet dan ook bekennen dat ik me de afgelopen weken meer bezig heb gehouden met andere zaken dan met onze basis Elf. Veel oefenwedstrijden heb ik, door verschillende omstandigheden, niet kunnen zien. De spelersnamen en de daarbij behorende gezichten ken ik ook nog niet al te best. Het door supporters van NAC georganiseerde Pleerolwerpen had er zelfs bijna voor gezorgd dat ik de open dag van Helmond Sport helemaal was misgelopen. Bij zowel de spelerspresentatie op het jubileumfeest van de supportersvereniging van Helmond Sport als die van de open dag kwam ik net te laat binnen. Van de aansluitende oefenwedstrijd op die open dag heb ik ook al bar weinig (met de nadruk op bar) meegekregen. Achteraf hoorde ik pas dat het 1-2 voor Excelsior geworden was. Dit jaar ben ik zelfs de verjaardagskaart voor de inmiddels 49 jaar geworden voetbalclub vergeten te sturen. Hopelijk komt het team van Roy Hendriksen beter voorbereid aan de start dan ik.

Misschien komt het ook omdat we de afgelopen jaren de nodige spelers hebben zien gaan en komen, dat ik niet helemaal op scherp sta voor het nieuwe seizoen. Ieder jaar werd beloofd, dat het anders zou worden en werd er zelfs gesproken over promotie met zeer matig spelersmateriaal. De late vakantie in het zuiden van het land zal ook zijn invloed hebben op mijn matige voorbereiding.

Laatst sprak ik een oude jeugdvriend, samen haalden we herinneringen op. In de jaren 80 waren we regelmatig op de Braak te vinden. Die vriend zat op handbal en was daardoor heel goed in het pleerol werpen. De sfeeracties van tegenwoordig zien er wel mooi en gelikt uit, maar er gaat in mijn ogen toch niets boven het spontane pleerolwerpen van vroeger. Bovendien een stuk goedkoper, je had al voor 69 (gulden)cent 4 rollen bij dun EDAH. Het mooiste was als zo’n rol heel de wedstrijd in het vangnet achter de goal bleef wapperen of aan een schoen van de keeper. Een speler (liefst van de tegenpartij) die een rol teruggooide in het vak was ook altijd reden tot innerlijk gejuich. Mijn kinderhand was gauw gevuld.

De vriend vertelde dat hij tegenwoordig niets meer met voetbal heeft. Ik grapte terug dat ik dat ook niet heb en dat ik daarom nog steeds naar Helmond Sport ga. Het gaat mij allang niet meer om de 90 minuten op het veld , van het onschuldige randgebeuren geniet ik vaak veel meer. Daarvoor sta ik altijd op scherp. Natuurlijk hoop ik ook dit jaar weer op een mooi seizoen. Binnenkort gaan we met een clubje van vroeger weer eens met z’n allen naar de Braak. Stiekem hoop ik dat de, bijna vijftigers van nu, weer een rolletje KING mee krijgen en onder hun jas een rol WC papier meenemen, dan zal ik voor de Dr Pepper zorgen...

Tot op de Braak!